son günlerde üstüste defalarca dinlediğim ve bıkmadığım, her seferinde de farklı bir tat veren şarkı. piyanonun cesaret veren tonunun üstüne biraz aldatılmış biraz üzgün ses tonuyla öyle güzel eşlik ediyor ki melis danişmend, insanı bir dertten alıp başka derde koyuyor. tonlamaları falan kesinlikle harika. bir şarkıda şaşırma tepkisini pek duymayız ama araya çok hoş bir şekilde "a aa! sahiden ben" sıkıştırmış mesela.

neyse çözümlemeyi bir kenara bırakırsam. canınız sıkkınsa oturun dinleyin. başka bir şey dememe gerek yok. sözler için buyrun:

"dostlar bir araya geldik dünü yaşadık bugün
kimi hüzne daldı sustu kimi ben düşündüm bugün
öyle bir düşe daldım bir baktım ki 'a aa!' sahiden ben
neyim eksik neyim fazla demeden olduğu gibi seven
bir uyandım baktım ki gece olmuş ve bütün yıldızlar gözlerime doluşmuş
üzülmek için çok geç...
üzülmek için çok geç...
çok...
hızlı gittim genç öldüm tur bindirdim ben ömrüme
aradım durdum buldum kaçtım hep gönlüme göre
zararından neresinden dönsem karşımda eski bi tanıdık
bazen sonsuz huzur bazen lanet ah bu yalnızlık
bir uyandım baktım ki gece olmuş ve bütün yıldızlar gözlerime doluşmuş
üzülmek için çok geç...
üzülmek için çok geç...
çok"