-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (9.27)
keşke tersi olabilseydi! keşke her zaman genç kalacak olan ben olsaydım da portrem yaşlansaydı! bunun için... bunun için her şeyi verirdim!"
özellikle bir genç adamın büyümesini, eğitimini, gelişimini, kendini ve inançlarını keşfetmesini işleyen dorian gray'in portresi için oscar wilde, 'bir ruhun hikayesi' demişti. 1891'de ilk basıldığında ahlaksızlığı yücelttiği gerekçesiyle büyük tepki çeken romanın baş kişileri olan lord henry ile dorian'ın karşılıklı etkileşimleri, dorian'ın kendini giderek kötüye, şeytani olana, hazcılığa adaması kitabın eksenini oluşturuyor. son derece saf ve yakışıklı dorian'daki değişim, lord henry'nin sözleriyle ve dorian'ın kendi portresinde kendi güzelliğini keşfetmesiyle başlar. lord henry'nin etkisiyle kötülüğün ve zevkin çekimine kapılan, dünyada gençlik ve güzellikten önemli bir şey olmadığına inanan dorian için heyecan, kötülükte ve günahtadır; iyilik ve erdemse sıkıcıdır, edilgendir. iyiliği temsil eden basil'in dorian'a duyduğu saf tutkuda eşcinsellik öğeleri açıkça hissedilir. dorian'ın büyük sırrını, portredeki değişimi gören yalnızca basil olur. portreye odaklanan, sonsuz gençlik karşısında ruhunu satan ve ruhunun ölmüş olmasından korkan dorian için kurtuluş var mıdır? ve oscar wilde'ın dediği gibi, herkes dorian gray'da kendi günahını mı görecektir?
-
!---- spoiler ----!
insan, pişmanlık duymadığı tek şeyin yaptığı yanlışlıklar olduğunu en sonunda anlıyor ama iş işten geçmiş oluyor.
!---- spoiler ----! -
youreads eş zamanlı okuma grubunun ocak kitabıydı. kitabı öneren, oy veren, grubu devam eden arkadaşlara teşekkürler. seçilmesinden memnun kaldığım bir eser oldu.
kitap doğrudan antik yunan felsefesinin en önemli akımlarından hedonizmi konu almış platonun mağara alegorisi, aristonun gerçeklik algısı da dahil edilerek hikayeye yedirilmişti. bu kısımları biraz zorlama buldum, böyle olmasa neredeyse genç werther'in acıları 'nın yanına koyacaktım.
hem konuyu hem de anlatım dilini çok beğendim. karakterler gerçekçiydi ve ilginçti. mr. henry son ana kadar hedonistliginden taviz vermedi. dorian gray ise neredeyse ibretlik denecek bir senaryonun baş kahramanı idi. güzellik ruhta olmadıkça görünüş ne kadar gerçekçi olabilirdi ki zaten. bunu yazar sonuna kadar sınadı ve okuyucuyu olmayacağına ikna etti diyebilirim.
okunacak kitaplar listesinde yerini alması gereken bir eser. bu arada oscar wilde'ın basil olduğunu tahmin edebilenler parmak kaldırsın.