-
ya kimse bahsetmemiş sanırım. beyler bayanlar bakın bu ülke turti gibi bir değerini kaybetti. turti vardı ne oldu ona yahu? -
*boru içine kağıt koyup üfleyen çocuklar.
*sabahın köründe çizgi film seyretmek için kalkan çocuklar.
*öğretmenlerine saygı duyan çocuklar.
*kola kutusu ve şişe kapağıyla maç yapan çocuklar.
*balkondan insznları ıslatan çocuklar.
*çocuklarının okula tek başına gidip gelmesinden endişelenmeyen aileler.
galiba eskiden çocuk olmak diye bir şey vardı. şimdikiler her boku biliyor. büyüyip küçülmüşler. ne biçim çocuk bunlar? -
üstünde 999 in 1 yazan aslında içinde 5 oyun olan atari kasetleri. -
taso. böyle sokakta taso falan oynar üstlerine taso ile dik vurur döndürmeye çalışır taso kazanmak için ter dökerdik. garip garip oyun versiyonları vardı. -
sokakta oynayan çocuklar,bisiklete binen,top oynayan,ip atlayan çoçuklar. -
scooter.bende de vardi ilkokuldayken ama hep diger cocuklarda daha guzel parlak tekerlikli olanlari gorup kiskanirdim -
bumbo adındaki kakaolu ama içinde portakal aroması olan hayvan şekilli bisküvi. -
eskiden öyle her şeyi satın alacak güç yoktu bir çok ailede. oyuncaklarını kendi yapardı çocuklar.
makara ve tel kullanıp araba yapardık oynamak için.
bir de bez bebeklerimiz vardı özene bezene, anne yardımıyla dikmeye çabaladığımız.
şimdi çocuk bir şey istediğinde bir çok aile^:büyükçe bir çoğunluk ne yazık ki^ hazırını almaya gidiyor.
halbuki küçücük ellerle bir şeyler yapmaya çabalamak, el becerisini geliştirmekti. kendine güvendi çocuklar için. bana göre kendi küçük dünyamızın kahramanlık hikayeleriydi baş rolünde bizim oynadığımız.
daha küçükken emek harcamayı, bir şeyler yapabilmek için çabalamayı öğreniyorduk. mutluluğun daha basit şeylerle yakalanabildiğini de aynı zamanda.
eskiden olup da şimdi olmayan ve gözüme batan en büyük eksiklik bu nazarımda, artık pek etrafımda göremediğim.
düzenleme: çok acayip sayılmasa da, epey eksikliğini hissettiğim bir şeydi. başlığı görünce dökülüverdim^:gülümseme^ -
yumiyum vardı eskiden neden yok artık ?