• okudum
    • okuyorum
    • okumak istiyorum
  • youreads puanı (7.00)
güneş ülkesi - tomasso campanella
“utopie-utopia”: hiçbir yerde olmayan yurt (yunanca)hem felsefi hem de edebi bir tür olan ütopya'nın temeli, avrupa'da; platon ile başlayan ve rönesanstan itibaren laikleşen toplumsal eleştiri geleneğine dayanır. özellikle avrupa aydınlanma hareketinde (16. – 18. yy) söz konusu laik eleştirel bilinç, “yenilenmiş bir politik toplum tasarımına ve düşüncelerin ifadesine yönelik rasyonel bir göstergeler dili arayışına” destek verir. “ütopya”lar özellikle toplumsal altüst oluşların ya da dönüşümlerin arifesinde gerek din alanında gerekse de devlet ile politik kurum ve organizasyonların değerlendirilmesinde rasyonel eleştirinin aracı olmuşlardır. bireyin mutluluğu, rasyonel düzenlenmiş bu ‘kolektif bir toplum tasarımı' (ya da hayali) içinde gerçekleşmek durumundadır. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)


  1. en bilinen ütopyalardan biri.
    campanella, özel mülkiyetin olmadığı bir devlet düzeni tasarlar. gelgelelim özel mülkiyetin neden olmaması gerektiğini öyle garip şekilde açıklar ki özel mülkiyete olan sempatiniz artar neredeyse. bir de burada da din adamları olmazsa olmazdır ve kadın erkek arasında eşitlikten tam olarak söz etmek mümkün değildir. ama en büyük eleştirim bireylerin tamamen devlet düzeni için var olmasıdır. campenalla' ya göre doğru işleyen bir devlet düzeninde bireyler de zaten mutludur ki bunu söylerken bireylerin tüm duygularını yok saymakta daha doğrusu bu duyguları da devlet eliyle kontrol etmekte, daha da doğrusu iyi bir düzen içinde zaten bireylerin başka türlü şeyler hissetmeyeceğini savunmaktadır. ben buna kesinlikle katılmıyorum.
    benim çok sevdiğim, çok tuttuğum bir ütopya değildir lakin yazıldığı dönem ve yazarının yaşadıkları göz önüne alındığında son derece önemli bir eserdir.