amerikan underground müzik piyasasının çıkışına götürüyor bu adamlar beni.

amerika'da 80'li yıllarda suça itilen zenci gençlerinin kendini ifade edip cesaretlenmelerinin fitilini nasıl rap müzik ateşlemişse, heijan ve akranları da benzer bir yoldalar bence.

kliplerde ve şarkı sözlerindeki suç unsurlarını benimsemiyorum yanlış anlamayın, lakin bu adamlar bu yaşamı sürdürüyor, ona ayak uydurup bu sıradışı yaşam onlar için sıradan bir hal alıyor.

bu adamlar şimdiye kadar arabesk rap vs adı altında birbirlerini bıçakladılar. şimdi ise aralarından heijan gibi rap müzik sayesinde şarkılarını yapıyor, stüdyo açıyor, dertlerini bu şekilde dile getirip içini döküyor. kendini böyle ifade ediyor.

tamam bende biliyorum hala birbirlerini bıçaklıyorlar ama küçükse olsa bir ışık mevcut; bu da umut demektir. inşallah daha da yeşerir

ufak tefek şeyler dışında özentilik ve yapmacıklık içermeyen, samimi, biraz da kendi trajik ve dramdolu hayatı ile dalga geçmeyi başarabilmiş çalışmaları için heijan'ı tebrik ediyorum.