• youreads puanı (9.48)


  1. insanlar sevdikleri şarkıyı defalarca dinliyorlar. bana bu onun büyüsünü bozmak, ruhunu rahatsız etmekmiş gibi geliyor. çok sevdiğim belki de en sevdiğim pink floyd şarkısıdır o yüzden her zaman dinlemem/dinleyemem. saygısızlık yapacakmışım gibime geliyor. nadir dinlerim. her seferinde de ayrı bir keyif alırım. gece ve kulaklık bence pink floydun etkisini arttırır hele bu şarkıyı sarhoş edici kılar.

    son olarak hüzünlendirir hatta ağlatabilir.
  2. en sevdiğim grubun en sevdiğim sololarından birine sahip olan muazzam şarkı. açın soloyu tekrar dinleyin. sonra tekrar. sonra yine tekrar haliyle.
  3. bazen bu şarkı bazen de stairway to heaven dünyanın en güzel şarkısı oluyor benim için.ekseriyetle bu ama.ağladım mı dinlerken, yok.ama gözlerim baya dolu dolu oldu.
  4. o solo oyle bir solo ki kendim dinlerken kendimden kıskanıyorum.gilmour hazretlerinin yerinde olsam soloyu asla şarkıya eklemez kimseyle paylaşmaz kendim çalar kendim dinlerdim sadece kendime özel kılar, ibadet eder gibi ritüel halinde çalıp kaydedip dinlerdim. öylesine etkileyici öyle ilahi bir solo ki, bir heves slide yüzüğü aldım sırf bu soloyu çalmak için.ama aylardır öylece duruyor yüzük çekmecede.claude senin ne haddine onu çalmak, otur oturduğun yere sen kim köpeksin diyorum.
  5. Nightwish'in End Of The Era'da icra etmiş olduğu coverı da gayet güzeldir,tabii orijinaline diyecek bir sözümüz yok ama marco'da fena söylememiş bence...

    high hopes-nightwish-end of the era
  6. "eğer biri pink floyd olacaksa, bu benim" diyen ve grubun temeli/lideri olduğunu o dönemlerde ısrar eden roger waters'a tabiri caizse david gilmour tarafından tokat gibi verilmiş bir cevaptır bu şarkı. waters olmadan yapılmıştır.
  7. grubun en kötü albümü kannımca the division bell ayrıca en sevdiğim.şarkıya gelince sondaki solo der ve susarım
  8. pink floyd seviyesinde kötü olsa da bence underrated kalan the division bell albümünün tartışmasız en iyi parçası.
    self
  9. favori şarkımdır. evet gerçekten var öyle bir şey
  10. şarkının başında ki ritm ve melodi o kadar sade ve apaçık ki, çocukluğunda bulduğun o yüksek umutları belki geleceğe de taşıyabileceğine dair bir inanç hissettiriyor.