bu ideale ulasip kendini gerceklestiren birey mutlulugun bu olmadigini anlayip meslegini icra ederken cevresine nagatif enerji sacmayi ihmal etmez. bir de bu ugurda yillarini heba eden atanamayan memurlar vardir. o sahte mutluluga o kadar odaklanirlar ki baska yollara goz kapatip hayatin gosterdigi baska yollara girmezler. hep bir magduriyet psikoloji ile yasadiklarindan depresif halleri vardir. bu ugurda harcanilan zamanda baska ugraslar bulsalar memuriyetten daha mutluluk getirecek hayatlarina. harcanan paralari zaten anlatmiyorum. hayatta motivasyonu bu olmamali insanin, memuriyet bir secenektir bir gaye degil. bu anlattiklarimdan memuriyeti yada memurlarimizi kucumsedigim anlasilmasin elbetteki guzel bir meslek ama olmazsa olmaz degildir.

edit: yanlis anlasilmamak adina tekrar diyorum. memur olmak bir secenektir, ideale donusturmek, olmazsa olmaz yapmak sakincalidir. bu her sey icin gecerli. hayatinizda olmazsa olmaz bir hedef koymak size zarar verir. bunu anlatmaya calistim. memur olun olabiliyorsaniz ama olamadim, olmaliyim, kpss, atama, ek atama, sozlesmeli atama vs derken bunlara kafayi takip bir gram ilerleyemeyen kisiler olmayin.