özellikle gece dinlerken ruhumun karanlık yörelerine farklı bir mutluluk halini enjekte eden şarkı.

burada
karanlığın ortasında
gölgelerin arasında
kör gecenin sabahında
sabahın kör karanlığında
beklerken gelirken
giderken susarken
söylerken ararken
bulamazken
kolay mı yaşamak?
kolay mı savaşmak?
kolay mı ağlamak?
üstüme üstüme
koşa koşa
döke saça
basa basa
tıka basa
gözlerini aça aça
bana yavaş yavaş gelirken...

yağmurun altında
bir çıkmaz sokakta
bir ölü yatıyor
duvarın arkasında
hayat fani
ölüm ani
sokaklar dar
her zamanki gibi
kim korkutuyor beni
şehir mi?
niye korkutuyor şehir
deli mi?
kim bulamış onu pisliğe
biri mi?
nerden çıkıyor çamurlu sular
benden mi?
bu karanlık suratlar
sizin mi?