ruh halime biraz ağır geldi, bu kadar karamsarlığı bu kadar çökmüş insanları okumak içimi sıktı aslında.
en beğendiğim öykü korkuyu beklerken oldu, adım adım çöküşü çok güzel çok etkileyici anlatmış.

genel olarak ağır ve kasvetli bir kitaptı. anlatımın da ağır olduğu bazı yerler vardı,
bunun dışında ne evet ne hayır öyküsünde mesela; parantez içi ifadeler beni sıktı ve yordu açıkçası. gazeteciyi gereğinden fazla muhalif buldum.

öykülerin genelinde karakterlerle de pek bağ kurduğum söylenemez, pek empati de kuramadım, bilmem belki bu yüzdendir biraz mesafeli kalmam...