felsefeyle edebiyatın iç içe geçip de böyle güzel harmanladığı bir roman okumamıştım uzun zamandır. masalın gerçek, gerçeğin masal olduğu bir garip roman. ilk okumaya başladığım da aha dedim dil çok ağdalı, bu kitap beni sarmayacak. fakat 10 15 sayfa okudum okumadım içine girdim kitabın. zaten sonrası su gibi aktı gitti. nereden başladık nereye vardır ipin ucunu kaçırdım bazen. öyle olunca da kendimi dilin güzelliğine bıraktım gitti. siz de benim gibi geç kalanlardansanız daha da uzatmayınız, okuyunuz.