-
yaklaşmaktadır.
cumartesi günü ilk oruçlar tutulacak. şimdiden allah kabul etsin.
oruç tutmayanlara tepki göstermek hiç doğru bir hareket olmadığı gibi kimsenin haddine de değildir. umarım bu tarz şeyler görmeyiz, duymayız. -
geldi yine ya şehr-i ramazan. iftar çadırları kuruldu , fakirinden , lüksüne tüm lokantaların önüne iftar menüleri asıldı , televizyonlarımız 7/24 dini programlar ile doldu , nihat hatipoğlu yine nur yüzünü gösterdi.
bugün bir davet üzerine lokantaya iftar açmaya gittim. halbuki ben oruç tutmuyorum , olsun. gitmesek ayıp olur. oturdum masaya , önce iftariyelikler geldi , belki on çeşit , ara sıcaklar geldi , ana yemek geldi , tatlı geldi , çay geldi , geldi de geldi. ben ömrüm de bu kadar yemeği bir arada görmedim. ezan okundu herkes iftarını açtı. ezan bitti , canlı müzik başladı. solist " çileeeee bülbülümmm çileeeee " diye bağırırken , müslüman kardeşlerim bir yandan hurmalarını yiyor , bir yandan şarkıya eşlik ediyorlardı . bütün müslüman kardeşlerim "çileeee" çekerken karınlarını doyuruyordu. derken oda nesi ? dışarı da birer metre aralıklarla dizilmiş fişekler patlıyor , etrafa görsel şölen sunuyor. ilk önce birisi evlenme teklif edecek sandım ya da doğum günü. değildi , rutinmiş o mekan için. ezandan sonra patlatıyorlarmış o fişekleri.
sonra durdum , içim de bir maneviyat alevlendi. " allahım " dedim , " ben nasıl bu kadar kör olabildim " dedim. ramazan ruhu buydu , bir yanda " çileee " diye tempo tutan kardeşlerim , bir yanda patlayan fişekler , boşaldıkça dolan hatta boşalmadan dolan tabaklar.
işte o zaman fakir kardeşlerimi anladım , yemek bulamayan insanları anladım. ramazan amacına ulaşmıştı , bana okkalı bir tokat attı. fakir kardeşlerimin sadece yemeği değil , fişekleri yoktu , canlı müziği yoktu. -
farklı bir atmosferi olan hicri takvim ayı. inanç meselesini katmadan söylüyorum; davul sesi, atılan top bile farklı bir aya girildiğini belli ediyor.
eskiden sahur sofraları kurulan aile evimiz teknik değişiklikler nedeniyle derin bir sükut içinde de olsa ve ben amansız bir apataist radikal panteist ve ılımlı bir agnostik-deist olsam da bu farklı ayı (özellikle yaza denk geldiğinde iftar sonrası gece gezmelerini) seviyorum.
ancak bu sene pek hoş gelememiştir maalesef (kudüs...)
çok basit aslında istediklerimiz; barış sevgi huzur anlayış filan... -
artik her ramazan eve kapanıp sokağa çıkmamak istiyorum. ramazan ve dahi oruç , şirazesi kaymış kavramlardir bugünün dünyasında.