sabahlamak



  1. sessizliği sevenlerin eylemidir. gece etrafta ne araba sesi, ne gereksiz televizyon gürültüsü olur. alırsınız kitabınızı sizi rahatsız eden bir ses olmadan okursunuz, izlemediğiniz filmleri izlersiniz. sabah gün ışırken diğerleri uyanırken siz gecenin yorgunluğuyla uykuya dalarsınız.
  2. aslında literatürde hayatı normal şekilde ilerleyenlerin istisnai olarak uyku vaktini sabaha ertelemesi olarak geçer. bununla birlikte bir kesim vardır ki, onlar için istisna kural haline gelmiştir:
    (bkz: ikinci öğretim öğrencileri) (bkz: gece bekçileri)

    hem ne demiş üstad:

    ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
    gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
    islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
    örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.
  3. en çok kıskandığım, aynı zamanda en çok zorlandığım özelliklerden bir tanesi.
    davar gibi uyuyorum. -_-
  4. eğer bir uğraş uğruna yapılmıyorsa, yalnızsanız kendi kendinize konuşuyor olabilirsiniz. kuvvetle muhtemel dertler derya olmuştur ve düşündükleriniz hep sonradan aklınıza gelmiştir.

    sabah yorgun argın işe gidip tüm gün uykuya dalma hayalleri kurdurur.
  5. en son 15 temmuz 2016 cumayı cumartesiye bağlayan gece gerçekleştirdiğim eylemdir...

    ödev icin sabahlamazdım. (sadece tez için yapmıştım.)
    sınav için sabahlamazdım.
    sabahlıyorsam bir değeri olmalı zira uyku gibi sevdiğim bir eylemi bırakayım...
  6. gençlikte sık sık yapılması gereken . iş hayatına başlayınca pek mümkün olmuyor zira .
    ee
  7. çalıştığım halde 2-3 saatlik uykuyla haftanın 7 günü yapabildiğim eylem.
  8. akşama kadar uyuyabilme lüksü ile birleşirse su sıcak günlerde mantıklı olabilir.
    abi
  9. işsizliği romantikleştirmeye gerek yok. bu arada, bir süre sabah uyuyup akşam kalkarsanız ciddi ciddi depresyona merhaba diyebilirsiniz.
    zutse
  10. dönem dönem yapılan yıpratıcı eylem.
    evet , gece sessiz sakin ve rahattır.
    evet , ben de severim ve dönem dönem bu döngüye girerim.
    evet , uyku gözlerimden akmadıkça uyumayı sevmem.
    lakin , süreklilik halini aldığında sağlıksız bir durum. insan denen yaratık bunun için evrimleşmemiş. sistemimiz karanlıkta uyunduğunda gerçekleşen fizyolojik olaylara ve salgılanan kimyasalallara ihtiyaç duyuyor. (bkz: melatonin) yani , bu durum sürekli ise , ufukta en azından depresyon var demektir.