• okudum
    • okuyorum
    • okumak istiyorum
  • youreads puanı (9.51)
suç ve ceza - fyodor mihailoviç dostoyevski
suç ve ceza, rus edebiyatının en çarpıcı örneklerinden biridir. romanda, sefil ve hastalıklı bir hayat süren raskolnikov adlı gencin işlediği cinayet, cinayet öncesi ve sonrası yaşadığı buhranlar anlatılmaktadır. raskolnikov, geliştirdiği teorilerle cinayetin haklı sebeplerini düşündürmeye zorlar. nefis ruh tahlilleriyle donatılan eser, okuru romana hapsederek, onları da birer hikâye kahramanına çevirir. mantığın gerçekleriyle vicdanın sesi arasında kalacağınız bir başyapıttır bu. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)


  1. işin felsefi kısmı ayrı bir pencerede uzun uzadıya tartışılabilir mahiyette. ama ben raskolnikov'un hayat tarzına, yaşadığı şehre hayran oldum. fakat raskolnikov'un kendine hayran olduğum falan yok. zira kendisi birazcık aptal bir karakter. aynı zamanda edebiyat tarihinin en güçlü karakterlerindendir de benim gözümde tabii.

    sırf bu roman yüzünden bir ara çatı katında bir dairede yaşama hayalleri kurardım. hoş bu hayalim hala var ama böyle dairelerin nadir bulunduğundan eskisi kadar hevesim kalmadı.

    düzeltme:izmir'in için konuşuyorum elbette
  2. 2014 senesinin başında dgs sınavına hazırlanıyordum. kitap okuma alışkanlığım yoktu o güne kadar. bir gün okadar sıkıldım ki , aranıp duruyorum. eski eşyaların yanında bu kitabı buldum ve okumaya başladım. kitap inanılmaz bir şekilde beni kendine bağladı , hiç kitap okumayan ben , bırakamaz oldum. bütün karakterler sanki odamın için de dolaşıyordu. dostoyevski'nin suç ve ceza'sı beni kitap okuma aşığı yaptı. hala kitaplığımı süslüyor hâla orada ve hâlâ en sevdiğim kitap...
  3. kitaba başlarken okumanın uzun zaman alacağını bittikten sonlara nasıl bu kadar kısa sürede okuduğunu düşündüren başyapıt
  4. "evet, her şey insanın elindedir. fakat, insan korkaklığı yüzünden çok şey kaybedebilir. gerçek bu. insanların en çok korktuğu şey yeni bir adım atmak,yeni bir söz söylemek..."

    çoğumuzun hayatını tek cümle ile özetlemiş klasik.
  5. dun bi konusmada "yaptim, cunku yapabiliyordum" tarzinda bi soz gecince aklima raskolnikov geldi. belki tek sebep yapabiliyor olmaktir.
    abi
  6. dostoyevskinin yine bizi bize tanıttığı kitaptır ki zaten bu kadar sevilmesinin sebebi içinde hepimizin var olmasıdır.şu klasik etiketini kaldır geriye bir insan yani koca bir dünya kalır.
  7. dostoyevski'nin hukuk öğrencisine cinayet işlettirdiği romanı. raskolnikov hiçbir boşluk kalmadan işlenmiş bir karakterdir. yapabiliyor olduğu için işler suçu. raskolnikov bunun muhasebesini yaparken dostoyevski özgür irade düşüncesini anlatır okura. raskolnikov napolyon, solon, iskender gibi hükümdarlar tabiri caizse o kıyım için kendilerinde o yetiyi ve iradeyi gördüyse ben de yapabilirim, bu kararı verebilirim diye düşünür. ceza kısmı ise bu karardan sonra başlar. çünkü mizacına uygun davranmamış ve bile bile altından kalkamayacağı bir yükü sırtlanmıştır. bu düşünceyi bir yana bırakırsak nedensiz de bir cinayettir. parayı çaldıktan sonra ne kadar olduğuna bile bakmaz ve kitapta çok sonra öğreniriz paranın ne kadar olduğunu.
    sezgi
  8. raskolnikov'un parasızlığı yolunda toplumun parasızlığını karşılaştırır biraz.düzen içersinde toplumda parasızlıkla yıkılan hayatların yolundan kendi yolunu anlamaya çalışır bu genç adam.bu genç adam kendi acınası hayatında başkalarının acınasınılıklarının ne kadar farklı veya benzer olduğunu görür.
    ardından bu yolda bu zorluklarda insanın nereye sürüklenebileceğini basit biraz da haklı bir yoruculukla anlatır yazar.insan olmanın ihtiyaçlar içine sıkışmış bir vaziyette ne kadar korunabilip ne kadar korunması gerektiğini irdeleyen bir bakış açısını ele alır.küçük hesaplar gelgitler kaçamak planlar kısacası zorluklarla yoğrulan bir kaderin sürüklenişidir.suçun toplum vicdanıyla, sosyo ekonomik nedenleri, karakter kaynakılıkları üzerinden yapılan eylemleri okuyucunun vicdanına, insiyatifine kendi yazarlık payıyla sunduğu bu şaheser rus edebiyatının eskimeyen eserlerinden.
  9. rus edebiyatı'na dair okuduğum ilk kitap. rus edebiyatını sevdirmiştir ve gelmiş geçmiş okuduğum kitaplar içinde de ilk 3'e oynar. herkesi etkilemek zorunda değil ama bu kitap kurgusundan, duygusuna kadar çok farklı. dostoyevski'nin timsah, ecinniler, yeraltından notlar, kumarbaz ve beyaz geceler'ini de okudum, karamazof kardeşler sırada bekliyor, her bir kitap bir diğerinden ayrılıyor. dostoyevski'nin kendini tekrarlamayan bir tarzı var. oğuz atay tutunamayanlar gibi yada rus edebiyatının seçkin kitaplarını 25-28'li yaşlardan sonra okumakta fayda var. hayata dair belirli bir görüş oluşması kitapları daha iyi sindirmeye yarıyor. diğer türlü odasında sıla yada irem derici dinleyen ergen arkadaşlar için daha vakit var.
  10. bir sonya bulmak adına artık bütün rus kadınlarına çok daha sevecen ve ciddi yaklaşmama sebep olmuş güzide roman.
    gizeh