raflarda kitabını her gördüğümde kedi kendime hiç bir olay anlatmıyor diye eleştirdiğim ancak her seferinde elimde alıp akıcı anlatımında mutlulukla kaybolduğum barış bıçakçının yeni kitabı. bu eleştiriyi çok alıyor olmalı ki bu kitap dahil olmak üzere, birkaç kitabında bu konuya değinip kendince cevaplar veriyor barış bıçakçı.

daha önceki kitaplarında da zaman zaman, ufak tefek yaptığı alıntıları bu sefer çekinmeden, okura göstere göstere yapıyor ancak anlatımdaki mütevazilik bu çok bilmişliği rahatsız hale getirmekten alıkoyuyor. bu kadar ince bir kitapta, bu kadar fazla sayfa işaretleyeceğimi hiç tahmin etmezdim.

özellikle zamanın kısa tarihinden hemen sonra okuduğum için; rıfatın yeğeniyle tanrı ve bilim üzerine yaptığı konuşma ve tartışmayı özetleyen cümlesinden çok etkilendim. bunun dışında kült yönetmenlerden ikinci yenici şairlere, distopyalardan merak uyandıran mitolojik hikayelere değin neredeyse vakit ayırmaya, öğrenilmeye dair her şeye değiniyor yazar. bu konularla çok oyalanmıyor, biraz merak uyandırıyor veya ancak bilenin anlayacağı şakalar yapıyor okura ve yine büyük gerçekleri basit ve güzel sözcüklerle özetliyor.

gerektiği kadar kısa ve yoğun.