zach braff'ın hem yazdığı, hem yönettiği, hem de başrolünü natalie portman ile paylaştığı 2004 yapımı film. son derece duru, basit, stressiz bir anlatımı var. zaten film hikayesinin enteresanlığından önce, bu hikayeyi nasıl anlatabildiğiyle farkını ortaya koyuyor. aslında aşina olduğumuz bir hikaye bu; bir genç çocukluğunu geçirdiği mahallesine geri döner ve artık eskisi gibi olmayan hayatında gerçekleşen değişimlerin farkına varır. fakat bunu yalapşap "çocukluğa olan özlem" klişelerine düşmeden yapıyor bu film, bu yüzden bir sonraki sahneyi, diyalogu tahmin etmek güçleşiyor. sanırım bundaki en büyük sebep bağımsız bir yapım olması. nitekim büyük yapım şirketlerinden böyle filmler çıkmıyor, sonunu başını bir şekilde duygu sömürüsüne bağlıyorlar.

filmin boş parça olmayan soundtrack albümü de ayrıca güzel.