hayatımda hiç bu kadar çok canımın acıdığını hatırlamıyorum. birini gerçekten çok sevmenin bedeli bu mu? bu kadar kolay insan kırmayı nasıl başarıyorlar hiç anlam veremiyorum. çok çabuk çok sevip çok hızlı aşık olmuştum. sadece 1 haftada girmiş olduğum saçma ruh halimin etkisiyle değişemeyeceğime inanarak gittin.evlenme hayali kurduğun adamdan nasıl bu kadar hızlı vazgeçebilmiş olmanı zaten hiç anlayamamıştım,ilişki boyunca tek yaptığım her saniye yanında olduğumu hissetirmeye çalışmak, hayatının her alanında yanında olabilmekti istediğim ve yaptım. çok üzüldüm tarifi olmayacak şekilde kalbim kırılmıştı,tamam bu o demiştim evet hep hayalini kurduğum kadındı.gittikten bir ay kadar sonra kendimi ifade ettim en içtenliğim ile hemde hatalarımı anladığımı ve bunları değiştirmek için her şeyi yapabilceğimi belirtmekti. akabinde bir süre sonra whatsapp engelim açılmıştı kendi resmini profil resimsiz halde hemde sonra tekrar engellendim,engellemenin hemen akabinde başka bir telefondan bakınca profil resminin olduğunu görmem pek şaşırtmadı açıkcası. niye böyle yaptığını sorunca verdiğin aptalca yanıtı sanırım ömrüm boyunca unutmayacağım.engelli olduğun için konuşmalarımızı silemiyordum.evet ben zaten bilişim işi ile uğraşmıyorum, teknoloji adına öğrendiğin yeni ne varsa sanki benden öğrenmemissin gibi.aptalım ya ben yetmedi işte çabalamaya devam ettim sadece bir kere çok sevdiğini söylediği konser için 2 kişilik bilet ve çok sevdiğini söylediği kitabı yurt dışından getirtip ona kargoladım kargoyla birlikte durmadım el yazım ile şiir bile yazdım.tek istediğim onu mutlu etmekti bak ben de buradayım demekti,ben değişiyorum ve seni tekrar hayatımda istiyorum bunu belli etmekti.bütün bunların karşılığında nefret ettiğine dair mesaj aldım. her yerden engelliyim diye arada içince instigramdan yazdım,nasılsa okumayacak zaten diye.olmuyordu unutmaya çalışıyordum daha ne yapabilirdim zamana bırakmaktan başka, fakat nereye baksam hangi şehre gitsem kafamı kaldırıp birkaç tabela okuyayım diyince, onun adını görmek tesadüf olamaz diye düşünmeye başlamıştım.ama kararlıydım yazmayacaktım hatta hafta sonu profilime girip resimlerdeki beğenilerini çekmen anlamsız gelmişti yaptıkların, akabinde bu gün olanlar ;sevgilimi rahatsız etme daha fazla huzurunu kaçırma diyen, kendini bir bok zannedip üfürükten tehdit savuran kabadayı kılıklı bir lavuğun biri mesaj attı bana, sen madem bu adamlasın bak ne güzel başlamıssın bir ilişkiye de neden engelimi açıyorsun instigramdan sana daha önce engelli iken atmış olduğum mesajlara bakıp herifi üstüme sürdürüyorsun nasıl huzurunu kaçırıyorum seni ben anlamadım o işi sen kendi kendine huzurunu kaçırmıyor musun hem benim hem kendinin hemde erkek arkadaşının. neden kayıtsız kalamıyorsun amacın ne .nasıl bu kadar basitleşdin 2 ayda. çok çoçuksu olmak ile suçladığın hatta tahammül edemediğin adama karşı ayrıldıktan sonra bu yaptığın kaçıncı çoçuksu iş.madem rahatsız ediyorum seni bu kadar huzursuz oluyorsun neden telefondan da engelle lavuğun mesajından sonra . telefona çıkıp hala hangi cesaretle manyaksın sen diyebiliyorsun.zaten engelleyim nasıl mesaj geliyor dediğimde bilmiyorum ekran resmi atabilirim nasıl diyebiliyorsun. beni salak mı zannediyorsun.nasıl tutarsızlıktır bu kim kimin huzurunu bozuyor acaba. kendi halinde platonik takılan ve salak gibi pişman olup geleceğin günü bekleyen ben mi huzur bozuyorum. ben sana çok inanmıştım be kızım senin farklı olduğuna,çok güzel göz boyamışsın gerçekten.alay ettiğin paçozlardan ne farkın var şimdi. etme bulma dünyası,yaşadıklarım umarın başına gelir..