doruk yayınları'ndan basılan üç ciltlik tam metni henüz bitiremediğim kitap. insanı düşünmeye, hissetmeye iten yazılar. hakkında ne anlatıp ne diyeceğimi de bilemiyorum. çünkü söylediklerim hep eksik kalacak. ama bana düşünmeyi sevdirdiğini söyleyebilirim. yalınlaştırılmış basımını küçük yaşlarda babamın sayesinde okudum. o zaman bana ilginç gelmişti hem tür olarak hem de üslup olarak. romana, hikayeye alışmış bünyemi, düşüncelerini bu kadar açık belirtmesi sarsmıştı. hatta anlamıyordum o dünya görüşünü. ama anladıklarım beni başka bir yere götürüyordu. biraz daha büyüdüğümde tekrar elime aldım kitabı. bu sefer rönesans fikrini ve antik çağların önemini daha iyi anlamıştım. seçe seçe okumak inanılmaz bir zevk vermişti. geçen sene tekrar aldım. bu sefer tam metnini alıp hepsini anlamlandırmaya çalışmaktı amacım. her sayfada antik metinlere, antik düşünürlere göndermesini gördükçe heyecanlandım. abartı değil ciddi manada her sayfanın dipnotunda cicero, aristoteles, vergilius gibi isimler görmek montaigne'in hümanizma ruhunu göz önüne seriyor. böyle bir tarih ve düşünce bilincine hakim olduğunu gördükçe kitabı okurken utanıyorum. ders çalışır gibi yoğunlaşmaya çalışıyorum.