özlü sözden kastedilen atasözü ve deyimler gibi idiomatik ^:ya da idiyomatik^ malzemelerse, bir cümlede bir paragraflık konuşmayı özetlemesi en önemli kullanım nedenidir. örneğin "bu ay aldığın tüm maaşını gerçekten de ihtiyacın olmayan şeylere harcadın. ne vardı o traş losyonunu, ayakkabıyı almasan? phantom of the operayı dördüncü kategoriden izledin, sahneyi bile göremedin. gitmesen de olurmuş, di mi? bak ülke ekonomisi kötüye gidiyor, sizin işyeri de küçülmeye gidecek diyorlar. bence dikkatli davranman gerekir, yarın ne olacağı hiç belli olmaz" diyeceğinize "ayağını yorganına göre uzat canım" der geçersiniz. diğer yandan bu idiomatik malzemeler konuşmaya akıcılık kazandırır, renklendirir, ilgi çekici kılar. diğer bir özelliği de konuşulan dile özgü olmalarıdır. yani bir ingilize "the guy who took the horse, has passed uskudar" derseniz bir şey ifade etmez, "atı alan üsküdarı geçti" diye türkçe bilen birine söylemeniz gerekir. bu nedenle de renkli bir anlatım özelliği taşır. atasözleri ve deyimleri sevelim, sevdirelim.
edit: ayrıca birinin kullandığı atasözleri ve deyimler onun nasıl bir kişiliğe sahip olduğuna dair de fikir verir. mesela "dizlerimin bağı çözüldü" diyeceği yerde "ayakkabılarımın bağcıkları çözüldüüee" diyen birini görmüşlüğüm var. evet, sadece bir kez gördüm o kişiyi.