doğma büyüme ankaralıyım, o grinin ne olduğunu, denize hasreti iyi biliyorum. ankara benim için bir bütün, semtleri stabil, bir dikmen yokuşunu çıkarırsak cetvel ile çiz yollarını, yüksek binalarını. bu bütünlükte bir yıldız gibi parlar kuğulu park. adıyla müstesna, keçinin olmadığı yerde kendini abdurrahman çelebi sanmaz, mütevazi kişiliğini bırakmaz, yıllara meydan okur. yanındakilerin aurasını da yukarı çeker, bir karum bile avm kimliğine bürünmemiş, bir tunalı ile kıtır ona komşu olmaktan mutluluk duymuştur. belliki benim ankaram gelmiş. o soğuk da ilgi çekmiştir, vardır kuru havanın bir bildiği...