programın gayet hoş olduğunu belirtiyim önce. değinmek istediğim iki konu var.

1.)bilmemek. hiçbi insanı herhangi bi şeyi bilmediği için kötü görmemeliyiz. bilginin gücü vardır ama seçilmiş tek bi bilgi neyi ölçebilir? ya da boşverin tamam yarışmadaki cahil olsun gerçekten de. e olabilir. o insanı gömmeye hakkımız yok. onun kafası da bizimki kadar karışık veya sakin. kendi içinde her kafa düşünüyo debeleniyo. sadece odaklar farklı, içerikler farklı... ben yarışmacıların kişiliklerini samimiyetlerini anlamaya çalışırım. sempati duyduğum biri bilemezse soruyu, üzülürüm, para alamadı diye. neyse kısa kesiyom. cahil ama iyi olabilir o insan. insanlar sadece cahil değildir. bilgisiz ve iyidir ya da bilgisiz ve kötüdür. insandan bahsediyosak bilgiden çok iyilik aranmalı.

2.)cevabı tekrarlamak. yarışmayı aile/akraba ortamında izlerken cevabı bulunca bağırarak söyleyen tekrarlayan insanlar ilgimi çeker. bazen ben de söylerim cevabı. sonra durup düşünürüm. noldu şimdi? herkes senin bildiğini öğrendi. hayatında neler değişti? kendimle yüzleşirim. o an susmam gerektiğini fark ederim. çünkü o an cevap veren ben değilim. egom konuşunca susmam gerekir. bunu fark ettikten sonra susmayınca ya da geç susunca yüzleşmek zor oluyo. neyse kesiyom burda.