ön bilgi: bir önceki günlükle kopukluk olduğu hissedilebilir. ne yazık ki oyunda bir hafta katılamadığım için zartharum şehri içindeki maceraları not edemedim :( bu yazı günlüğün son yazısı zira grubumuz dünyayı kurtarmaya ve kötülüğe kafa atmaya giden bize göre seviyeleri ve görevleri daha yüksek olan diğer grupla bir araya gelerek son savaşına gitti. haletin belendir son savaştan dönmediği için günlüğü goralliant şehrinde kaldı...

nihai görev

her ne kadar bize karşı inançlarının ve dünya görüşlerinin son sınırlarını zorlayacak kadar makul davransalar da zartharum şehrinde bizi alakadar eden hiçbir şey yoktu. ne kafamızdaki sorulara cevaplar alabilmiştik ne de uğrunda sayısız çaba harcadığımız görevimizin sonunu getirebilmiştik. bu belirsizlikten kurtulup kendimize yeni bir amaç edinmek ya da en azından zartharum’un kasvetli ortamından daha güzel bir yerde zaman geçirme ümidiyle büyük cüce krallığı halogar’a doğru yola çıktık.

önceki yolculuklarımıza göre son derece güvenli geçen yolculuğumuzdan sonra halogar krallığı’na vardığımızda bizi uzun zamandır rastlamadığımız konuksever bir karşılama bekliyordu. cüce efendileri, yemeklerin ve içeceklerin sonunun gelmediği o meşhur cüce konukseverliğinin en nadide örnekleriyle bizi ağırladıktan sonra çok uzaklardan nak’shir’den buralara bizi getiren yolculuğu ve görevi sordular. hemen hemen onların bilmediği hiçbir şey olmamasına karşın bizlerin hikâyesini sonuna kadar ciddiyetle dinlediler. sonrasındaysa bize kendi sorunlarından bahsedip, dikkatimizi evvelce de duyduğumuz ve tüm kötülüğe karşı son kez yürüyecek olan ordunun toparlandığı yer olan goralliant şehrine çektiler. orada olacak savaşta bizim getireceğimiz haberlere ihtiyaç olmasa bile zor görevlerimizin üstesinden gelmede gösterdiğimiz kararlılığın yararlı olacağın düşünerek, her düşündüğümde hala içimden sonsuz şükranlarımı sunduğum eşsiz hediyelerle bizi her şeyin biteceği yahut devam edeceği yer olan goralliant şehrine gönderdiler.

goralliant şehrinde bizleri karşılayan isim anladığım kadarıyla zor zamanlarda hayatta kalmayı başarmış son büyücülerin lideri gibi duran efendi rauden oldu. tıpkı cüce efendilerinin yaptığı gibi bizleri büyük bir dikkatle dinledi ve sorularımıza son derece mantıklı cevaplar vererek bizlere yeni bir amaç verdi. efendi rauden, kendisi ve arkadaşlarından oluşan bir ekibin şehrin içinde toplanan tüm ordunun yapacağı son saldırıdan daha önemli olacak olan ve başarısızlıkları halinde bildiğimiz dünyanın sonunu getirecek olan bir görev için element düzlemine geçiş yapacaklarını söyledi. her ne kadar bizlerin ayak bağı olmasından endişe duymuşa benzese de cüce efendilerinin bu görevde kullanmamız için verdiği değerli hediyelerin de sayesinde onlara engel değil yardımcı olacağımız konusunda güvence verdik. şimdi şehrin görkemli kütüphanesinde yazdığım bu satırları bitirir bitirmez, yarın gerçekleştireceğimiz kritik görev öncesinde mümkün olduğunca fazla bilgi öğrenerek çıkacağımız en tehlikeli ve en önemli maceraya hazırlanmaya çalışacağım.

bu macera günlüğünü kütüphanenin gözlerden ırak, tozlu raflarından birine yerleştireceğim. dönmeyi başarırsam yine yazmayı düşünüyorum. eğer dönemeyecek olursam ve yıllar sonra bu günlük tesadüfen onu fark eden bir okuyucunun eline düşecek olursa bilinmesini isterim ki, karşılaşacağım tehlikelerin farkında olarak ve hiçbir pişmanlık duymadan çıkacağım bu macerada nasıl bir sonla yüzleşirsem yüzleşeyim karanlık ordularının bir kölesi olmak yerine özgür biri olarak öldüğüm için bahtiyar olacağım. boccob hepimizin yardımcısı olsun…