yaşanmışlık kokuyor. daha önce içinde bulunanları hapsettiğine dair belirtiler, görmesini bilen gözlerin önüne seriliyor adeta. sadece görmesini bilen gözlerin önüne. istanbul gibi kirli olan ve kokuşmuşluğu her zerresinde taşıyan(kişilerden ötürü) bir şehri çekilir kılan kadim duraklardan sadece biri.

kültürlerin bileşimi. sanat olarak adlandırdığımız ürünlerin birçoğunun günümüze - yıpranmış olsa da -
ulaşması, fikrime göre mucizevi bir durum. farklı perspektiften bakankarın farklı inançlara sahip olanların bu değerlere - kısmen de olsa - sahip çıkmaları göz yaşartacak cinsten bir hal.

kişinin ayağını bastığı yere geçmişte yaşayan birinin daha basmış olması hazların doruk noktası ki ayasofya bu tabirin tıpa tıp "aynası". geçmişte o motifleri işleyen kişilerin saiklerini anlamak ve hissetmek, yüreğinde özümsemek işlerin en estetiği.

geçmişin dokusunu - hiçbir mirasın bekçisi olmadan - iliklerinize kadar çekmenin mekanı. kedilerle göz göze gelmenin, güvercinlerin kanat çırpışlarına eklenen çan seslerinin ve ilahilerin ve ezanların hoş ezgilerini harmanlayıp bedenden içre duyumsamanın
mekanı.