1. etimolojik olarak, köpek sözcüğünün kökeni, köp- fiilinden gelmektedir. ''şişmek kabarmak'' anlamına gelen sözcük, -ek, ekini alarak fiilden isim yapar. köpek, köpük ve göbek bu isimden bazılarıdır.
    eski türk mitolojisinde kutsal olan, tüylü ve çok kıllı kutlu olan köpeğin ismi ''barak''tır.
    bugün ''burak''isimli tanıdıklarınızın hepsi, bu köpeğin adını taşır.


    her neyse, olaya kur-an noktasından bakarsak, kuranda köpeğin yaradılışı şöyle ifade edilmekte,
    şeytan, henüz can üflenmemiş adem bedenine tükürür, bu tükürme ile birlikte allah kızar ve cebraile derki çabuk kaldır şunun tükürüğünü. cebrailde ademin bedendeki şeytan tükürüğünü kaldırır.
    o tükürük köpeğe dönüşür.
    ---köpek, şeytan tükürüğünden meydana geldiği için, salyalı bir hayvandır. saldırgan ve ısırgandır. bu onun şeytani özellikleridir.
    ---ancak, ademin etinden yaradıldığı içinde insana yakın ve sadıktır.
    ---ona cebrail dokunduğu için geceleri uykusuzdur.


    yunan mitolojisinde, artemisin arkadaşıdır.
    homeros destanında ''argos'' koruyucu ve kollayıcıdır.
    “kerberos” cehennem bekçisidir.
    türklerde 12 hayvanlı türk takviminde 11. aydır.
    tatarlar, kırmızı köpekle bir prensin türemesinden üremiş ve çoğalmış bir halk olduklarına inanmışlardır.
    kanarya adası yerlileri, köpekleriyle gömülmüştür.
    hamile bir kadın öldüğünde ise iki ruh taşıyacağından iki köpekle gömülmüştür.
    eski hintlerde köpek öldürmenin cezası ölümdür.
    daha da sayardımda yeter...

mesaj gönder