dolar 19'a giderken aklıma ne geldi...

sene bilmem kaç, sabaha karşı sallandık
ne dehşet bir sallantıydı. duvarlar kısalıp uzuyordu adeta. buz gibi havada günlerce dışarıda yattık. evlere girmeye korkuyorduk.
artçıları da oluyordu. el mahkum 3-5 gün geçince, evlerimize geri dönmek zorunda kaldık.
bu arada, aylarca artçılar devam etti. psikolojik olarak artçıların olduğunu anlayamaz olmuştuk. sürekli sallanıyor gibiydik. bir çeşit panik atak olayı idi sanırım. bardakların içine su koyuyorduk su sallanınca, gerçekten depremin olduğunu anlıyorduk. ya da avizeler avizelerin sallanması da depremin olduğunu anlamamızı sağlıyordu. bu yüzden sürekli deliler gibi avizeyi, yada bardaklardaki suyu takip eder hale gelmiştik.

bugün dolar çizgisini, o avizeyi takip eder gibi takip ettim. o gün yaşadığım gerginlik ve panik atak bugün kur çizgisini takip ederken buldu beni.
gerçekten travmatik günler yaşıyoruz. bakalım bu travmalardan kaçımız sağ kalacak, umarım herkes yıkıntıların altından sağ kurtulur.