ben suyumu kazandım da içtim.
ekmeğimi böldüm de yedim.
alkışı duydum, ihaneti gördüm.
sesim de oldu, sessizliğimde.
seviştiğim de oldu benim.
sende başını alıp gitme ne olur. ne olur tut ellerimi.
hayatta hiçbir şeyim az olmadı senin kadar,
hiçbir şeyi istemedim seni istediğim kadar.
sende başını alıp gitme ne olur. ne olur tut ellerimi.
ne olur.

bu şarkıyı ilk duyduğumda lise hazırlıkta idim. öğle tatilinde, sınıfın duvar kenarında oturan bir arkadaş telefonundan dinletiyordu bize bu şarkıyı. o öğle arası sınıf neredeyse boştu. ben, şarkıyı açan arkadaş, öğretmen masasının orada takılan bir kaç kişi ve o. ben orta sıranın en arkasında oturuyordum. o ise önlerde.
şarkının ortalarına doğru oturduğu yerden kalktı bana doğru döndüğünde şarkının:
"hayatta hiçbir şeyim az olmadı senin kadar
hiçbir şeyi istemedim seni istediğim kadar"
dizelerini söylüyordu cem baba. kaşları hafif çatık baktı ve dönüp giderken cem baba benim yerime konuşuyordu:
''sende başını alıp gitme ne olur. ne olur tut ellerimi. ne olur ne olur...''