çok değil 5 dakika önce başıma gelen hadiseyi aktarayım. malum bayram, son dakikaya bıraktığım için bilet bulmakta baya bir zorluk çektim, en son 3. sınıf bi firmada zorda olsa yer buldum. sonrasında bindiğim otobüsün kaçak olduğunu öğrendim orası apayrı bir mesele. neyse efenim biz yolda tıngır mıngır ilerlerken aradan yaklaşık 5 saat geçti ve mesane de sıkıştırmaya başladı tabi, bir yandanda açlık var bolu ya varsak da rahatlasam diye saniyeleri sayarken bi baktım bolu dinlenme tesislerine gelmişiz. sonra bi baktım kendi ülkemin naçizane askeri tarafından durdurulmuşuz. şoför panik tabi otobüsün izni yok. neyse konuşmalara gelelim
-asker: abi nereye gidiyorsunuz?
-panik şoför: adana mersin o civarlar.
-a: suriyelimi bunlar?
-p.ş: yok karışık yani
-a: suriyeli var mı yok mu?
p.ş: var bikaç kişi
şanlı asker: bekleme yapma devam et
evet sevgili kardeşlerim buda bolu dinlenme tesislerine alınmayışımızın naçizane öyküsü. bu insanlar daha kaç saat yol gidecek, açlar mı susuzlar mı, çişleri var mı diye düşünen yok. otobüste suriyeli varsa tesise alınmamak var. kararı size bırakıyorum, bunun zamanında yahudilere yapılan muameleden ne farkı kalıyor? biz nereye doğru gidiyoruz-insanlığımız nerde kaldı? ve şuan benim için en önemli şey mesanem patlamadan tuvalete ulaşabilecek miyim?