şu sıralar kendimi ifade edebilme adına yeni biçim arayışları içerisindeyim. mesela yazı yazmak; her ne kadar edebiyat aşığı bir insan olarak kelimelerin gücüne inanıp, okumuş olduğum yazarların satırlarında kendi yaşamımdan izlere rastlama çabası içerisinde olsam da, hissettiklerimi yazıya döktüğüm an onları basite indirgeyecekmişim gibi hissettiriyor. hangi kelimeleri kullanırsam kullanayım tam olarak ne hissettiğimi, ne düşündüğümü karşılayamayacakmış gibi. bu şartlar altında "yazmak" eyleminin üzerini çizme durumunda kalıyorum. benim gibi sessiz ve içine kapanık insanlar için "konuşmak" da uygun bir ifade biçimi olmayacağından onu da eleme durumundayım. sanırım kendi dünyamın selim ışık'ı olma yolunda ilerliyorum, belki ben de onun gibi "anlatmadan anlaşılmaya aşık" birisiyimdir.