tüketim çılgınlığıymış, kültür endüstrisinin bir oyunuymuş, kutlanmaması gerekenmiş, sermaye içinmiş.

yahu güzel bir gün sevgililer günü neden bunu amerikanın oyunu durumuna getirmeye çabalıyoruz ? tıpkı anneler günü gibi evlilik yıldönümü gibi özelleştirdiğimiz anlamlı bir gün.

şahsen yaşları kaç olursa olsun babamın anneme her yıl bir demet çiçek alması gözlerimi yaşartıyor delicesine mutlu oluyorum, çünkü sevgi var. neden kültür endüstrisinin, amerikanın oyunu diyip 365 günün o 1 gününe lanetler içelim sevgi taşımak varken?

ha dersen ki ben sevdiceğime çiçek alırsam darılır pahalı yüzükler kolyeler almalıyım.

o zaman sorun sende ve sevgilinde güzel kardeşim çünkü o zaman bu günü meta haline getiren kültür endüstrisi değil insanın bizzat kendisiymiş.

sevgililer günü kötü değildir para kötü değildir fakat biz insanlar kötüyüz.

yıllardır uğraştın nefret kustun bu güne, lanet olsun sömürü düzenine dedin ve hiçbir şey değişmedi, sevgililer günü kutlandı tektaşlar alındı amerika deli gibi para kazandı.

peki şimdi o kafayı değiştir o halde, madem bu sevgililer günü denilen naneyi değiştiremedin yahut yok edemedin, dönüştürmeyi dene. sevgilinle birlikte şehrinizin en güzel manzarasının bulunduğu yere gidin, dünyanın hala mucizevi bir yer olduğunu hatırlayın, sarılın birbirinize, tutulması güç sözler verin, yalanlar söyleyin..

zaten yaşlıların anlattığı hepi topu 5-6 tane olay var. yaşlılıkları boyunca onları anlatıp dururlar. neden? çünkü her günü her saati stres ve mücadele dolu yaşam boyunca 5-6 kez yaşıyorsun o unutulmaz anları, sen o anların peşine düş, sevgiyi taşı..