kendimi sigara içerken seyretmeyi çok isterdim. sigara içenin gözlerinde garip bir şey bulmuşumdur hep. o bir hışımla çekildikten sonra insanın içini tavaf eden dumanın özgürlüğe kavuşması. bu bile başlı başına bir hikayedir nazarımda ve her anın ayrı ayrı değeri vardır. dünyayı kendine yetiremeyen insanlar sigara içerler bence -ergen bebelerin taklitlerini saymıyorum, sigara içiş de başlı başına hayata bi' müdahaledir-. insan kişisi dumanı özgür kılmakla kendini mutlu hisseder, içindekini bu kadar kolay dışa vurabilmek iyi hissettiriyordur belki de, diğer olamayanların yanında kim bilir.