bu dertten muzdarip olanların şanslıları hafif hafif atlatır, ocağı kapıyı 16 defa kontrol eder ve hayatlarına devam ederler. şahsım gibi şanssızları ise günün her saatinde, yalnız başlarına olmadıkları her an işkence çekerler.

tanım: hastalığın isminden ve yaygın görünümünden ötürü çoğunluk için bu durum tekrar eden davranışlar ve akıldışı kontrolden ibarettir. gelgelelim okb, çok farklı şekillerde açığa çıkabilen psikiyatrik bir bozukluktur. ne gibi mesela? insanların nefes alış verişlerinde çıkardıkları seslerden rahatsız olmak, bu rahatsızlığın ciddi manada hayatı zorlaştırması, sürekli dikkatini bu seslere vermekten kendini alıkoyamamak. bu ve benzeri durumlar da oluyor yani. tahmin etmezdiniz muhtemelen fakat yıllar önce doktor çok net bir şekilde çakozlamıştı mevzuyu. demek ki sandığımdan daha fazla insan var böyle.

ilaç demeyin. şahsi ön-kanaatim ilacın kalıcı çözüm olmadığı yönünde. zira internette yaptığım küçük bir araştırma bana gösterdi ki ciddi boyutlardaki rahatsızlıklar ilaç kullanımı sonrası çoğunlukla aynı şiddette nüks edebiliyor.

edit: kısa bir süre anafranil kullanmış ve fakat yan etkilere dayanamayıp bırakmış youserın yorumudur. tamamen şahsidir ve herhangi bir tavsiye içermez.