söylenecek söz yok, bittik biz! keşke kalbimiz kadar aklımızı da dinlesek. gözyaşlarıyla karşılanacak bu güruh, sonra yine hezimet... gece dışarı daha çok çıkamayacağım, hastalıklar baş gösterecek, türkiye'nin her yerine dağılmalarından dolayı işsizlik tavan yapacak, yine kaldıramayacağımız bir yük, yine din kardeşliği adı altında yapılan geleceğin düşünülmediği bir hareket.. savaş'ın biteceğinin, bitse bile bu insanların oraya gideceğinin sanılması fazlaca iyimserlik olur. tabii o insanları da düşünmek, empati yapmak gerekiyor. ama bazı ucu sivri gerçekler canımızı acıtmadan onları fark etmemiz lazım.