-
25 yıldır olduğum durum...
büyüdü kerata, ben de yaşlandım tabii...
bir de şu var, ayrıca benim de ablam var...
en tehlikeli gruptayım:
(bkz: ortanca olmak)
(bkz: ortanca çocuk) -
kardesi icin hayatta cipa olmaktir. varligi yeterlidir. -
kanımın kanı, yaş 12, bir hafta sürecek bir kampa katılmış, aynı çadırda kaldığı yakın bi arkadaşı da horlamasından rahatsız olduğunu söylemis bi sabah. olayı bana anlatırken de biraz üzgün horluyo muyum ben diye sordu. hayır ben hiç duymadım dedim tabii ki.
abla olmak, ufak yalanlar da gerektiren bir şey yani. özlüyoruz. -
Küçükken TRT1'de yayınlanan 'Perihan Abla' adında bir dizi vardı. Bu dizideki ana karakter Perihan abla o zamanlar benim için ideal abla figürüydü, kardeşlerine bakan, mahallede herkesin derdine koşan biriydi. O zamanlar böyle bir ablam olmasını çok istemiştim. Sen ne güzel insandın Perihan abla! Sevdiğim diğer bir abla da budur. -
abla olmayı bilemem ama ablası olan biri olarak ablalar melektir. yardım istediğinde ilk koşandır, yeri geldiğinde ilk işbirlikçidir, seni elin kızından korumak için görümcedir. velhasıl ablalar iyi ki varlar. -
18 yıldır olduğum durum.
huh... yaşlanmışım -
tek çocuk olaraktan hep özlemini çekerim. anne baba göçünce bu dünyadan yapayalnız kalacağım.. -
hayatımı borçlu olduğum insan ablam. abla sahibi olmak ne güzel bir şey lan. yemedi yedirdi içmedi içirdi giymedi giydirdi misali. her paran var mı diye sorduğunda var derdim, daha çok para verirdi ; ' al sen gençsin arkadaşlarınla gezersin' cümlesi dökülürdü sürekli ağzından. ne kadar çok kavga etsek de canımı gözümü kırpmadan verebileceğim tek insan. canım ablam. -
şehir dışında okuyan kardeşi okuluna her gideceğinde ağladığını belli etmemeye çalışarak titreye titreye canını çıkarırcasına sarılmaktır sanırım.
kendi ablam da dahil tüm ablaları kardeşleri için dünyaya gönderilen melekler olarak görüyorum. -
dünyanın en güzel şeyidir.. hele bide aynı zamanda bi ablanın kardeşiysen de tadından yenmezz...