başlığı açan kişi, sildiği yazısında neler yazdı bilmiyorum ama hafifliğine de dayanılmazlığına da katılmıyorum. hoşgörü sınırım daha önce başkası tarafından da zorlanmıştı ama ruh emici gibi, hayatımın iyi gittiği dönemlerde musallat olmaya çalışıp kuşkulandırıp mutsuz ve tedirgin etmek nedir, hem de acındırmak için yalanlar söyleyerek. bu devirde hangi bilgi gizli kalabiliyor? akıl edemeyecek miyim bir yerden ulaşamadığım bilgi için alternatif yol üretmeyi? dürüst olmak bu kadar mı zor? öfkeliyim, merhametimi, arkadaşlığımı da kaybetti, umarım hayatında genel olarak mutsuz olur.

insanlar onlara ne söylediğinizi unutabilirler. insanlar onlara ne yaptığınızı da unutabilirler. ama insanlar, onlara kendilerini nasıl hissettirdiğinizi asla unutmazlar. - maya angelou

muhtemelen unutmayacağım.