-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (9.50)
saatin içindeki kum taneleri gibi parmaklarının arasından akıp giderken hayat, hikâyeleriyle birbirini tamamlayan iki âşık, belirsizlik içinde sevgilerini var ediyor. ama bazen kum saati sadece akmıyor, yere düşüp kırılıyor, kumlar ortaya saçılıyor. böyle anlarda ailenin sadece huzur ve güzelliği değil geçmişe terk edildiği sanılan hatıraları, marazları da taşıdığı anlaşılıyor.
iki âşığın genetik bir hastalıkla kesişen yolları bir noktada ayrılsa bile biri istanbul’da, diğeri new york’ta aynı nefesi alıp vermeyi sürdürecekler… nefesleri yettiği sürece.
ayfer tunç, ilmek ilmek işlediği cümleleriyle modern bir destan yazıyor. âşıklar delidir ya da yazı tura ailenin, arkadaşlığın, sadakatin, hastalığın ama en çok deliliğin ve acının öyküsü.
çünkü âşıklar delidir ve deliler acı çeker.
(arka kapaktan)
-
itiraf edeyim sıkı bir ayfer tunç okuyucusuyum. ve itiraf edeyim, bu kitap kapağıyla, tanıtımıyla, -yayınevince iddia edilen- konusuyla beni biraz olsun meraklandırmadı. kitaba "ısınabilmek" için deyim yerindeyse yayınevinin tanıtım beceriksizliğine inat okuyanların fikirlerine başvurdum.
kitap iki bölümden oluşuyor: yazı - tura. ayfer tunç okuyucularının tahmin edecekleri gibi yine ustalıkla yaratılmış, derinlikli karakterler ve iki parçadan oluştuğu için erkek ve kadın dilleri ile ayrı ayrı anlatılmış, ustalık işi bir hikaye. yazan / yazmayı deneyenler bilir, kurgu ne kadar önemli ise anlatıcının cinsiyeti ve kullanılan dil de buna bağlı olarak en az kurgu kadar önemlidir. ayfer tunç bunu hem kadın hem de erkek dilinden başarabilecek bir yazar.
can yayınlarının pembe dizi tadındaki tanıtımlarına aldanıp ıskalamamak gerek. yeni bir suzan defter vakası ile karşı karşıyayız. can yayınlarına inat, ayfer tunç'la tanışın, bu kitabını da listenize alın derim.