aşti



  1. çooook uzun zamandır gelmemişim buraya. bu seferde bana kalsa arabayla gidecektim. tek başına uzun yol olmaz dediler diye otobüs bileti aldım.

    öncelikle aştiye girer girmez iğrenç bi koku başlıyor. tarif etmem imkansızzzz. her yer kokuyo. otobüslerin olduğu açık alana çıktım, insanlardan otobüslerden uzaklaştım kokuda hiç azalma olmadı. her yeremi işemişler bu nedir yaa...

    ayrıca etraftaki tipler hangi ülkeden olduğu bilinmeyen tuhaf insanlar. her an herşeyi yapacak gibi duruyorlar.

    girişte xray koymuşlar. iki güvenlik muhabbet ediyo. kimse makinaya çanta koymuyor. bi ben geçirdim çantamı.

    bileti internetten aldım. burda gişeye geldim bastırcam elime alcam. neymiş bi saat kala çıktı alınıyomuş. ne alaka bi düğmeye bascaksın dedim. sistem vermiyo dedi. siz gidin bi saat kala gelin dedi. 7 dk var bekledim. dolandım geri geldim. siz bize niye güvenmiyorsunuz diye atarlanmaya kalktı. senle bi alakası yok ben pimpirikliyim (suratımdaki ifade hiç atar yapma deliye bağlarım susturamazsın) dedim. baktı arıza yapcak gibi duruyorum verdi bileti.

    kısacası aşti iğrenç bi yer olmuş. ayrıca güvenlik flnda hiç yok ortalarda. elini kolunu sallayan geliyo gidiyo.

    otobüs rötar yapmış bide. nerdeyse vazgeçicem yaa
  2. çok kıymetli bir dostumla otobüsümüzün gelmesini beklerken hayatın çeşitli pencereleri üzerine soluklar aldığımız yerdi. bu özelliğinden ayırt edilebilirdir benim için.
  3. kanalizasyonu olup olmadıgı şüpheli yer. hayır bu sevgilisini uğurlayanlar veda moduna girmesinler diye özel sprey kullanıyorlar sanırsınız. bir an once otobüs kalksın da bitsin bu eziyet modundadır giden de kalan da. o merdivenlere oturup o korkulukları tutan insanlar var arkadaş. ayrıca sürekli işleyen bir mekanda otobüs ve ankaray neden belli bi saate kadar çalışır onu da anlamak güç.