kaliteli insan, ucuz insan diye bir şey yok bence ya. insanın davranışlarını yaşadığı hayat belirler. şimdi hiç sevgi, iyilik, nezaket görmemiş birisi, garsona artistlik yapmış, yemek yerken ağzını şapırdatmış, sinemada konuşmuş... falan diye ona kızmak yersiz. insanı insan olduğu için sevin. baktınız hiç doğru olmayan şeyler yapıyor; ona nezaket ve içtenlikle, yapması gereken davranışı bizzat uygulayarak gösterin. emin olun belli etmese de aklında illaki şimşekler çakacaktır. yani maymun eğitip, satranç oynamayı öğretiyoruz . biraz sabırla, insana neler öğretilmez ki?