bu bir şaheser. queen'in büyüleyici rock soundunun insanın içine nasıl işlediğinin birinci kanıtı. eğer bir müzik tüylerinizi diken diken ediyorsa o müzik, iyi müziktir... çığlık atmakla ağlamak arasındaki ince çizgide'' anne ! ölmek istemiyorum ! '' diye bağır çağır haykırmak isterken, gerçeklerin ne kadar nefes kesici ve acı olduğunu hissedersiniz.

bohemian rhapsody; bazen hiç doğmamış olmayı dileyen bir delinin kendini azat etmesini anlatır. hiçbir şey kendi içinizdeki esaret kadar aklınızı başınızdan almaz. ''bu gerçek hayat mı ? sadece hayal ürünü ? '' cevaplar sorularda gizlidir. günahkar olmanın bedeli ve sırtına yapışmış asalak şeytanın en huzurlu ruh halidir farkındalık.

eninde, manik depreşikliğinizin en üst noktasında şeytanı gözünden vurup, en dibe bırakmaya ve ondan kurtulmaya tekabül eder, şarkının hiç bir sıfata sığdırılamayacak; maddi ve dünyevi hislerden tamamen arındırılmış gitar solosu.

ve sonunda artık hiç bir şey gerçekten sorun değildir, rüzgar hangi yönden eserse essin..