-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (9.09)
kendisine inanmazlarsa, bu çok normaldi, tanık olarak bayan grubach`ı, ya da şu anda odasının karşısındaki pencerede olan iki yaşlı insanı gösterebilirdi. kendisini gözcülerinin yerine koyan k. odasına gönderilerek yalnız bırakıldığı için şaşırmıştı. burada rahatça intihar edebilirdi fakat bunu yapmaya ne gerek var, diye düşündü. bu iki gözcü yan odada kendi kahvaltısını yiyorlar diye canına kıyacak hali yoktu şüpesiz! istese bile, intihar etmeyi öyle anlamsız, öyle saçma görüyordu ki, bunu asla yapamazdı. şu gözcülerin çok dar beyinli oldukları böylesine belli olmasaydı, aynı nedenle onu yalnız bırakmakta bir neden görmedikleri düşünülebilirdi. canları isterse ona bakabilirlerdi! o zaman, küçük gömme dolapta sakladığı yıllanmış şarabı almaya gidip kahvaltı niyetine bir kadeh, cesaretine kavuşmak için de ikinci kadehi içtiğini görürlerdi. ama bu ikinci kadehi sırf tedbir olsun diye, akıl ermeyecek cesaret isteyen durumları sezebilmek için içiyordu.(tanıtım bülteninden) (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)
-
değişim (veya dönüşüm)'deki boğucu atmosferin bu sefer daha da uzun sürdüğü kafka romanı. okuyanı süründürür, josef k'yı süründürür, sanırım süründürmediği tek kişi max brod'un kendisidir.^:swh^
kitap komik bir açılışla başlar - zaten (nerede okuduğumu hatırlamıyorum, bulursam eklerim) kafka da ilk bölümü arkadaşlarına okuduğunda herkes gülmüştür, kendisi de dahil. (iki adamın gelip k nın kahvaltısını yemeleri vs)
ancak kafka'nın eserlerindeki "komik"(her eserinde bulunur) olayın trajedisini azaltmaz - arttırır. shakespeare'in trajikomiği mesela; komik olayı hafifletir, ancak kafka'da komik, dışarıdan bakıldığında komik olsa da, başrolde kendisi olan kişi için bu olay komik değildir -aslında komik onu çaresiz bırakan bir nevi son cezadır. kafka'nın eserlerinde ceza vardır, ancak suç yoktur (suç ve cezada ise tam tersi, suç cezasını ister-ve bulur) bu yüzden karakter kendisini suçlu olduğuna inandırmak ister ve kitabın sonunda, josef k olanlara razı gibidir - cezasını çekerken suçsuz olduğunu ispatlamaya çalışmaz, suçunun ne olduğunu bulmaya çalışır ve en sonunda suçlu olduğuna tamamen kendini inandırır. dava'da mahkeme, bürokrasi gibi olgular tamamen ayrı bir düzlemdedir ve ulaşılmazdır (şatodaki gibi)
bu kafka'nın eserlerinde yaptığı, ofisin dört duvarını tüm dünyayı içine alacak kadar genişletme temasının başarılı bir örneğidir.
okurken kanser olmazsanız, diğer kafka kitaplarına geçebilirsiniz efendim.