düşüncelerin tamamını kelimelere dökmek mümkün değil diye düşünüyorum. burada ilk etken dil hakimiyeti ya da kelimelerin bazen kifayetsizliği gibi görülebilir. ama bir diğer etken de bilinçaltındaki, topluma ait olma güdüsü. yalnızca düşüncelerini ifade etmekteki korkudan bahsetmiyorum. bunu yapabilirsiniz ama anlamak, kabul etmek istemeyenlerin aidiyet güdüsü, düşünceleriniz onlara geçmesini engelleyen çok büyük bir etken.

sanırım birbirimizin düşüncelerini okuyabilme yetimiz olsaydı muhtemelen bir nefret toplumu olurduk. çünkü o zaman bizim gibi düşünmeyenlerin bulunuyor olma ihtimali yüzümüze çarpılmış olurdu.

esasen ben bunu tercih edebilirim. dilde karşındakinin anlayabildiği kadar durumu vardır ya hani. bunu herkes sık yaşıyordur. insanların çoğunda yanlış anlamakdan ziyade anlamak istememe durumu var. söylediğiniz o kadar anlamasız geliyor ki bazen böyle düşünüyor olamaz diye hissediyorlar herhalde. işte bunun temelinde kendinden olmayanı dışlama, onunla temasta bulunmaya dahi tahammül edememe hususları yatıyor olabilir. kabul, ben de zaman zaman onlardan biriyim.

ama esas garip olan bir kesimin gerçekten dünya üzerinde kendisinden farklı birilerinin olduğuna inanmıyor oluşu.