1. Kriz odaklı korku nedeni ile kişi yoğun kaygı ve korku yaşayıp öfke ve endişeye kapılabilir, kaçınma ve sakınma davranışları geliştirebilir, isteksizlik ve güvensizlik yaşayıp, kendisini yakın çevresinden soyutlayabilir...

    ne yapmalı?
    ekonomik kriz ve psikoloji
  2. Ekonomik krizle sınırlamamak gerek.
    sezgi
  3. bu ilişkiyi hasan durma, tek taraflı sade öneriler ile anlatmaya çalışmış ama ilişkinin kendisinden çok öneriler üzerinde durmuş. sade ve ilk akla gelen öneriler bunlar.
    bence, ekonominin bireyler ve kurdukları ilişkiler üzerindeki etkisini anlamaya çalışmak bir adım, bunun bir kriz haline dönüşmesi ve yankılarını seyretmek başka bir adım vs.
    maslow piramidinin bu korku çağı içindeki yeri artık gülünç kalıyor. anlamaya çalışma refleksinin çoktan kırıldığını ve sosyolojinin bile kendi kanaatini kitlelerin yerine koyduğunu düşünüyorum. toplum'un bireylerden oluşmadığını ve toplumsal olaylara, birey olarak normalde veremeyeceğimiz/vermeyeceğimiz tepkileri kitlenin içinde erirken verdiğimizi düşünüyorum (bu sonuncusunu bugün, geçmiş çağlardaki örneklerinden ayıran temel farklılıklar var). bu yüzden bir kriz ortamındaki duygulanım, bizi, hayatta kalmaya devam etmeye çalışan eşyalar olmaktan ayıran ve bahsettiğim refleksin kendisini belki yeniden uyaran bireyler olmaya itebilir. en azından siyasi, ekonomik, etik krizlere karşı bence ilk işimizin kabugumuzda mutluluğu aramak yerine, propagandaya veya kanaate karşı bireysel eşigimizi yukseltmek olduğunu, tavrımızı uzakta sisler içinden degil (tavır biraz aynadır), en azindan kendi dusuncelerimize karşı cirilciplak göstermek gerektiğini, gerekirse insanın kendiyle bir savaşa bile girmesi gerektigini düşünüyorum. en kötü, ekonominin yalnızca alışveriş ile ilgili olmadığını, bireyler arasindaki ilişkinin de metalaşabildiğini ve hatta bireylerin böyle ilişkiler kurdukça aslında krizlerden etkilenme referanslarininda farklılaşıp bunun toplum organizmasini sürükleyebileceğini farketsin.