daha öncesinde keşfedemediğim bir yazardı bilge karasu. okumama vesile olan youreads okuma grubu üyesi @curateipsum'a en güzel dileklerimi iletiyorum. kanal dergisinde de eylül ayı incelemesine konu olabilir, her türlü desteğe açığım.

kitaba gelince masal gibi başlıyor, roman gibi devam ediyor, yer yer distopya unsurları göze sokuluyor sonra bir bakmışız deneme yazıları okur gibiyiz. bu karmakarışıklığı yazarın özgür ve özgün kaleminin eseri olarak algılamamak mümkün değil. "göstere göstere edebiyat" denilebilir. tam goethe'nin werther'inin tadını alacakken kendimi başka bir ruh halinde buluverdim. o değil bu değil nedir bu kitap diye yer yer bırakıp düşündüm. nihayet kararımı da verdim bu bilge karasu'nun kitabı, özgün ve güzel bir yeteneğin ürünü, hepsi o kadar.

dipnotlara değinmeden geçmek haksızlık olur. yazarın ruhunu okumak eserini okumak kadar keyif vericiydi. dipnot görünümsü sayfalar da aslında kitabın bir parçası mı yoksa gerçekten de dipnot mu ayrımına pek varılmıyor. yine de keyif vericiydi o kısımlar. yazarın özellikle okuyucuyu şaşırtmalıyım deyip gerçekten de şaşırtması muazzam bir yetenek. bakın şimdi napcam deyip, muhteşem bir şey ortaya koymak özellikle de beklentileri iyice yukarı çektinden sonra bunu yapabilmek, güzeldi, tanrısaldı da denilebilir. felsefi altyapısıyla düşünmeye de sevk ediyordu. özellikle idealizm akımına bir vurgulama vardı.

deneme yazısı tipindeki bölümler tekrar okunabilir fakat onu edebiyat çevrelerine bırakıyorum. bir okur olarak bana açık açık vaadini gerçekleştirmesini sevdim. kitap kolay okunuyor ama zor anlaşılıyor. öyle bir gecede okuyup keyif alabilirsiniz, bir tiyatro sahnesi ve doğaçlama oyun gibi, doğaçlama yazılmış gibi gelebiliyor. fakat oturup üzerinde belki iki hafta derinlemesine de inceleme yapabilirsiniz. bunu da edebiyat çevrelerine bırakıp saygıyla selamlıyorum. vakit ayırıp okuyun, pişman olmazsınız. güzel bir keşif oldu benim için.