-
ben göçüyorum dilara
bu deniz deli,bu sandal kırık
ve ellerim kan-ter içinde artık
bütün ışıklara sırtımı döndüm,
bütün ışıklardan kaçtım
ben bir garip adamım dilara,
kör-kütük karanlıklara aşık…
beni,üç odalı bir mahzene koymuşlar,
kapılar kapatıyorum,kapılar açıyorum
aşka susadığımda-bir ömür boyu-
tenhalarda yıllanmış kanımı içiyorum
bunu,ben seçiyorum!
kimse bilmiyor dilara,
kapılar kilitli,
ben göçüyorum,
ben göçüyorum…
ben,bu şehre bulutlarla girdim
geceydi,siyahtı,kanım yağmıyordu,böyle değildi
işte,beni terkettiler,atımı ürküttüler
gümüş tepsilerde şiirler getirdiler
cebim yoktu dilara,param yoktu
beni bitirdiler,
beni bitirdiler…
gelecek,biliyorum
at değil,bulut değil,kuş değil,
biliyorum,beyaz değil
bir şey gelecek
bir şey gelecek,ben gideceğim
kimse ağlamayacak dilara,
hiçkimse gülmeyecek
bir boşluk,varlıksız,varlıksız ve kıyassız.
ben,bütün şairlere dokundum,geçtim
bütün şairlere,prenslere,bütün kurbağalara
bütün kahramanları ben öldürdüm dilara,
ben öldürdüm sandılar.
ben gideceğim,şairler doğacak,
değnekler kırılacak
bir şiirin en kanatlı yerinde,
bir şey gelecek
ya da bir şey gelmeyecek,
ben gideceğim…
say ki,bir uzun yol treni olsun zaman
rastgele inilmiş bir bozkır istasyonu..
bir yanlış adres olsun,bir yanlış adres,ömrüm
öyle yalnız,yabancı ve gölgesiz.
trenler geçer ya,geçmez değil,
bağrımdan geçer trenler,
biletim geçmez…
beni,baştan aldattılar dilara,
beni unuttular,
beni unuttular…
ali kınık -
sanırım olay istanbul’da geçiyordu
ismini vermek istemeyen caddelerde
olası bütün kaçış yolları tutulu
yurtlarından çıkarılan adamlar arasında
ve aşk, aniden yola fırlayan bir çocuktu.
artık halka açık bir yerde bekliyor seni hayat
orda sana ölçü, birim ve düzen verilmemiştir
mümkün mertebedeki adamlar ve kadınlar
beherler, masa saatleri ve ergonomi
yok, ama herkes uyanık birtek benim uykum var
değil mi ki beş dakikada bir erteliyorum seni…
korkuyorsun, üşüyorsun ve yanlış anladın
şairi yanlış anlamak daha güvenlidir
daha konforlu daha kurumsal daha aciz
şimdi unut bunları ve tüm gücünle bana güven
kaybedeceğiz!
hayır, bu sefer doğru anladın
ispat edemem fakat öylece içime baktın
ve sonra kalbim olaysız bir şekilde dağıldı
ne kadar koştuysam da nefesim hala çok yakın
bilerek ve isteyerek değilse gerçek midir bu acılar
haberin bile yok oysa dünyanın en güzel kızısın
ama dünya bunda kasıt arar!
yine de, gel ve al yüzümü eline
haydi sev beni, konu serbest…
furkan çalışkan