küçüktüm. doğup büyüdüğüm şehir olan bursadan ne kadar uzakta olsa da, ne kadar toplamda bir haftamı bile geçirmemiş olsam da, sırf annem-babam oralı diye trabzonun takımı olan trabzonsporu tutuyordum. küçük bir trabzonspor taraftarı olarak fatih tekke'yi çok seviyordum. yattara ortalıyor fatih tekke vuruyordu ben evde abimle seviniyordum. bir gün zenit denen bir takımdan teklif geldi. "gemiyi en son kaptan terk eder" diye açıklama yaptı fatih. helal olsun dedim mutlu oldum. gitmeyecek diye düşünüyordum. gitti. geri gelir diye bekledim. gelmedi. çok da iyi oynuyordu o yüzden bırakmıyorlardı da adamı. bir gün beşiktaş'a transfer oldu. inancım daha da zayıfladı ama hala içimde bir yerde geri döneceğine dair inanç vardı. ama gelmedi. ben fatih tekke'yle küçük yaşta öğrenmiştim gelmeyecek birini beklememek gerektiğini. aşk acısı falan çekmeme gerek kalmadı.