çimen kokusu ve yeni yıkanmış nevresim kokusu. ikisi de çocukluğumu hatırlatır. gün boyu çimlerde top oynar yorulunca yatar gökyüzünü izlerdik. ne zaman duysam o kokuyu çocukluk yıllarım gelir aklıma. bir de annem nevresimleri makineden çıkarttıktan sonra asmadan önce bir kenara koymuşsa mutlaka üstlerine atlardım. içime çekerdim o kokuyu. serin ve yumuşacık nevresimler içinde annem beni görene kadar dururdum.

herhangi bir kış meyvesi kokusu. portakal, mandalina vs ne olursa. kış akşamları ailecek oturup meyve yediğimiz günleri hatırlatıyor bana. o zamanlardan beri tüm aile bir arada olamadık doğru düzgün. biri işe başladı birinin okulu oldu. ben o akşamları hep özledim.

çok güzel bir çocukluk geçirmedim belki. ama sevdiğim insanlarla en fazla vakit geçirdiğim zaman çocukluk yıllarımdı. o yüzden o yıllar bana çok huzurlu geliyor. tabi onları hatırlatan kokular da huzur veriyor.