-
insanın yüreğiyle yaptığı, fikirleriyle şekillendirebildiği meslektir. -
mesleğinizi/işinizi sevmek yetmiyor ne yazık ki.. işinizi; sizi sömüren, kendi kariyerinden başka hiçbirşey düşünmeyen, mesai bitimi eve gitmek üzere masanızdan kalktığınızda "nereye? daha şu bu o yapılacak" diyen insanlarla yaptığınızda da ne kadar severseniz sevin oraya bir daha dönmemek üzere kaçmak istiyorsunuz. tam 3 kere başıma geldi de oradan biliyorum.. -
toplumca ideal mesleğin öğretmenlik olduğü düşünülür, "sonuçta bunun 3 ay tatili var, haftasonu, kar tatili var, hem kutsal meslek..."
bana kalırsa ideal meslek kişinin mutlu olduğu meslektir. bu doktorluk, esnaflık ya da başka bir iş olabilir ama her sabah işe gitmek işkence geliyorsa hayatın hatası yapılmış demektir. -
kayinvalideler icin kesinlikle ogretmen gelindir,ayri bi sempatileri var. -
en ideali mirasyediliktir. sonra acunluk. -
kişinin her pazartesi mutlu uyanmasını sağlayan meslektir. -
deli gibi bir kariyerin yoksa kendine ait olan iştir. esnek çalışma saatlerine sahip olması en güzel yanı hem ne kadar para kazanacağını sen belirliyorsun, eğlenceli de. -
kendine zaman ayırabildiğin mesleklerdir. çalışmadığın zamanı dinlenerek geçirmediğin meslekler. saygı gördüğün melekler. -
öncelikle mesleğinizle ilgili bilgi, beceri, analitik düşünce gibi kriterlerde eksiklikleriniz minimum seviyede olmalı ki başarılı olabilesiniz. mesleğinizi sevmek bu olayı kamçılar. mesleğini seven insan çok azdır.
çalıştığınız yerde ne kadar az siyaset dönüyor ve muhatap aldığınız kişilerin eğitim seviyesi o denli yüksekse o kadar ideal bir meslek ve işe sahipsinizdir. -
mümkünse kariyer ve cv kavramlarının olmadığı bir meslek olsun. bi benmi gıcık oluyorum şu kavramlara ya, ıyyy