-
hayat, beden, insanlar, psikoloji... bunlar manipüle edilebilen şeyler her şeyiyle. intihara harcayacağın eforu bunlara harca. -
intiharı tecrübe edemezsin çok şanslı değilsen. zamanını tecrübe edebileceğin şeylere harca keyif bundan ibaret. -
çünkü insana en yakışmayandır ölüm. -
ağlak ve aciz olmakla hiç bir alakası olmayan (çoğu durumda) eylemi gerçekleştirememek için bir nedene ihtiyacınız yoktur. intihar edecek ve etmeyecek insanlar vardır. bu eşiğin yakını yöresi yoktur. hâlâ intihar etmemişsen intiharı gerçekten istemiyorsun demektir. -
asla bencil insanın yapmayacağıdır.. vere vere kalmamış olan yapar.. tükenen yapar.. birçok şeyi görmüş, anlamış, hazmetmiş olan yapar.. fakat asla bir bencil yapamaz.. ha, edememek söz konusuyken; bu eylemde bile arkadan üzülecek birkaç kişi düşünülüyor da eylem gerçekleştirilmiyorsa, vay ki haline vay o kişinin..
o insan ölmüş, gömeni yok. -
insan bilinci yerindeyken intihar edebilir mi? peki bilinci yerinde olmayan ölüm, intihar sayılır mı.? cehennemlik olan intiharcılar kim? -
cioran şöyle bir şey söylemişti;
intihar etmeyi düşünmek beni intihardan alıkoyan şey olmuştu.
intihar edebilecegimi biliyorum ve bu beni yaşama daha sıkı tutunmamı sağlıyor . -
nasıl ki yaşamak için bir sebep göremiyorsam ölmek de anlamsız geliyor. öyle ya da böyle doğmuşuz ve bu durumu sonlandırmak için bir sebep şu an için göremiyorum, ne zamanki iyileşme şansımın az olduğu ya da acılı bir iyileşme süreci olan bir hastalığım olur ya da yaşamam hem benim hem de geride kalanlar için eziyete dönüşür o zaman sonlandırılabilmeli hayat. bir sebebi de geride bırakacağın sevdiklerin daha doğrusu ailendir. ailem dışında insanların çok da üzüleceğini önemseyeceğini düşünmüyorum. -
varsa çocuğunuz, yoksa ailemiz içindir. -
hayatımı hep erteledim.fırsatları teptim. zamanımı olabilecek en kötü şekilde olmasa da bayağı kötü bir şekilde kullandım diyebilirim.hata üstüne hata yaptım.geldiğim nokta trajikomik olmakla birlikte napak ölek mi? şuan hiç bir şey tatminkar bir şekilde ilerlemiyor.sinirleniyorum, kızıyorum, boşveriyorum, yeniden deniyor, mücadelemi vermeye çalışıyorum. ne istiyorsam, nasıl bir hayat istiyorsam bütün bunlar adına.hayat ve hayata dair hiç bir şey çok ciddiye alınacak şeyler değil. ama ölüm ciddi bir konu. acaba askerde beynim dağılacak mı diye gün sayıyor, son bir kaç ayımmış gibi yaşıyorum. ölmek böyle düşünceler içindeyken daha da ciddi bir şeye dönüşüyor. hayatın önemini anlıyor insan.
böyle olmadığı zamanlarda da hayat önemli ciddiye alsak da alamasak da önemli, istediğimiz hiç bir şey tüm çabalarımıza rağmen istediğimiz gibi şekilenmese de ölmek de bunu çözmeyecek.