tam da finallerin, bütlerin başladığı zaman. okul deli gibi yoğun. özellikle ana kampüs akşamları bile kalabalık. güvenlik önlemleri? şöyle örnek vereyim; ben istanbul üniversitesinde farklı bir fakültede okuduğum için beni ana kampüse almadılar. yanımdan iki tane erkek geçti, formasyona geldik dediler ve kimlik bile göstermeden ellerini kollarını sallaya sallaya geçtiler.

sinirleniyorum ve korkuyorum. kendimi geçtim şu ülkenin haline korkuyorum artık. annem beni her aradığında oraya gitme buraya gitme siyasi fikrini belli etme demek zorunda olmamalı. ablam, acaba yatay geçişle başka bir üniversiteye mi geçsen diye bir soru sormak zorunda kalmamalı. oda arkadaşlarımla konuşurken ana kapıyı kullanmayın arkadan girin dememeliyim.

gerçekten yoruldum. endişe etmekten, onu bunu şunu düşünmekten, haberleri acaba bugün başımıza bir şey geldi mi diyerek kontrol etmekten, hepimizi terör uzmanı yapan şerefsizlerin ülkece maşası olmaktan yoruldum. insanlar ölüyor. insanlarımız ölüyor ve biz onların ölmesini izleyip bizim başımıza gelmemesi için dua ediyoruz. acınası durumdayız.