1. yalnızlığın bir sonucu; insan bir ses/diyalog istiyor bazen evde, kendi sesi olsa bile...
  2. hiç umulmayan anlarda çevremde insan varken/yokken bir yerlerden cevap beklediğimde (ben dahil kimse cevap vermez) gelen sessizlikle yaptığımın farkına vardığım eylem.
  3. konuşmayı geçtim kavga ediyorum artık. geçenlerde ağzına geleni söyledi resmen azarladı, toplum içindeydik diye cevap vermedim eve gelince büyük kavgalar yaşadık ama uslanmıyor sürekli bir laf sokma, argo konuşma ben bilirim havasında içimde pislik besliyormuşum meğer yeni yeni haberim oldu.

    şubat dizisinde duble karakteri bu duruma en güzel örnektir.

    https://www.youtube.com/watch?v=i9ZoHhB6iRE
  4. kendi kendine konuşana deli değil, yalnız derler.
  5. geçen mecidiyeköy'ün ara sokaklarında sağ olsun araçların saçma salak park etmesinden ötürü kaldırımda ilerleyemedim. bari yola ineyim dedim o da mümkün olmadı. sizin park edeceğiniz aracadaaa size deee diye devam ederken kafamı kaldırmamla bi kızla göz geze geldik. korkulu gözlerle yavaş yavaş uzaklaşıp uzun yoldan dolandı. galiba korktu benden. zararsızız aslında ya. korkmayın. valla.
  6. insan dediğin kendisiyle konuşmalı. kendiyle iletişimi olmayandan bucak bucak kaçınız.
  7. bazen kendime karşı çok kırıcı olabiliyorum.ama olsun başkası kıracağına ben kendi kendimi kırarım.yine de içimdeki ben olmasa insanlığımı kaybederim gibi geliyor.
    kendi kendime konuşmalarım vicdanımı her zaman bana hatırlatıyor. kendi kendimle konuşmak benim için vazgeçilmez.
  8. kendi kendime konuşma çok basit kalıyor bende artık. kendi kendime tartışıp kavga ediyorum
    flash
  9. arada yapıyorum ve fena olmuyordu ta ki cevap verdiğimi fark edene kadar. üstüne bir de küfür ettim tabi. küstü sanırım konuşmuyor kaç gündür. (*:swh)
  10. valla kendiyle konuşmayan insan var mı lan ? hakkaten varsa bilmiyorum ben.