kendimize söz gecirememektir.yaşamak zorunda olduklarimiz ve yaşamak istedigimiz hayatın bizi köşede sikistirmasiyla başlar. bizler istemediğimiz şekilde yaşayıp istemediğimiz kararları verirken, benliğimiz içimizi kemirmeye, ütopyamizda harıl harıl çalışmaya başlar. bizlerde ikisinin arasında ezilir gideriz işte. yine tarafı olmadığımız bu kavgada taraf olmaya zorlanıriz. bu kısır döngünün çıkışı yok.