çok uzun zaman önce çok acı bir keklenme ve trollenme yaşadığım olayı anlatayım.
orta son sınıfın son günleri artık okulda bitmek üzere haziran ayı akşam üstü yine sokaklarda sürtüyorum aşağı mahallenin bebeleri ile top oynamaya giderken sokakta çocuklar topu iki taşla kurdukları kalenin tam önüne tam penaltı hizasına dikmişler, kalede çocuk bekliyor ama topun etrafı boş top bana vur diye, beni gol yap diye bağırıyor tabi topa yaklaştıkça içimde ki rivaldo uslu durmuyor ve gelişine abandim topa.
topa vurmamla ananiskim diye bağırmam bir oldu acılar içinde parmaklarımı tutuyorum şerefsiz piçler kahkahalar içinde tepemde dikiliyorlar, çocuklar patlak topla parke taşını kamufle etmişler pusuya yatmışlar bende böylece keklenmiş oldum. neyse ki kırık, çatlak olmadı.
bu da böyle bir anımdır.